2. Wprowadzenie do „Akademii pana Kleksa”. Porozmawiamy na temat kolorów, jakie pojawiają się w lekturze. Podajcie przykłady, znajdźcie fragmenty w książce. 3. Smaki w kuchni pana Kleksa. Odczytamy fragmenty lektury opowiadające o smakach kolorów. 4. Przepis kulinarny. A teraz czeka Was stworzenie własnego, oryginalnego Książka „Akademia Pana Kleksa” jest szkolną lekturą, którą właśnie przeczytałem. Najbardziej podobał mi się rozdział „Moja wielka przygoda”. Opowiada on o tym, jak Adaś Niezgódka naśladując Pana Kleksa w lataniu nabrał dużo powietrza w policzki i zaczął się unosić coraz wyżej i wyżej. Leciał tak, aż doleciał do psiego raju. Znajduje się on w połowie 2. Gdzie znajdowała się Akademia pana Kleksa? a) na placu Czterech Wiatrów b) na ulicy Czekoladowej c) na skrzyżowaniu ulic Śmiesznej i Smacznej d) na ulicy Wiosennej. 3. Co znajdowało się na trzecim piętrze Akademii? a) kuchnia b) sale szkolne c) sypialnia i jadalnia d) sekrety pana Kleksa. 4. Jakich chłopców przyjmuje pan Kleks do Odwiedziny w bajce o Śpiącej Królewnie i siedmiu braciach. Pewnego dnia w Akademii zjawił się jakiś nieznajomy człowiek i poprosił o spotkanie z panem Kleksem. Nikt nie wiedział kim był mężczyzna i po pojawił się w Akademii. Pan Kleks długo rozmawiał z przybyszem, a następnie wezwał do siebie Adasia i Andrzeja. „Akademia Pana Kleksa” to powieść dla dzieci stworzona przez Jana Brzechwę i wydana w 1946 roku. Opowiada o przygodach chłopców, uczących się w tytułowej Akademii. Głównym bohaterem, a jednocześnie narratorem powieści jest Adaś Niezgódka, dwunastoletni chłopiec, który dołącza do szkoły pełnej magii i baśniowości. Akademia pana kleksa była miejscem szczególnym, tutaj się uczę. Stała wydana w 1 roku, akademia pana kleksa streszczenie określone pan kleks znów się skurczył i wyjaśnił chłopcom, że spodziewał się takiego zakończenia swojej bajki, potem adaś poszedł do kuchni i zaczął gotować dla chłopców. Jan brzechwa streszczenie. . Książka Jana Brzechwy ma tak wiele możliwości wykorzystania na lekcji, że trudno jest się zdecydować, co wybrać wśród tylu pomysłów… Dzieci bardzo polubiły przygody Adasia Niezgódki w niezwykłej akademii i towarzyszyły im ogromne emocje podczas opowiadania o tym, co najbardziej im się podobało w książce oraz za co polubiły pana Kleksa. Postanowiłam ten entuzjazm wykorzystać i zaprosiłam dzieci do udziału w niezwykłych lekcjach pana Kleksa. Ogromną inspiracją była dla mnie Edustrefa gdzie zaproponowano cykl kilku lekcji z lekturą. Wykorzystałam niektóre pomysły albo je nieco zmodyfikowałam. Po wstępie do lektury, kiedy dzieliliśmy się wrażeniami po przeczytaniu książki, dzieci otrzymały zaproszenie na niezwykłe lekcje z panem Kleksem, które można pobrać tutaj. W klasie zapanowało ogromne zdziwienie, a przede wszystkim… dzieci nie mogły doczekać się następnej lekcji! Przygotowanie do lekcji wymagało ode mnie nieco pracy, ale wiem, że było warto. Przygotowałam dla dzieci pięć „lekcji” w akademii, będących stacjami zadaniowymi. Wchodząc do sali, dzieci losowały z woreczka kolorowe kleksy (w 5 kolorach), co pomogło podzielić je na 5 grup. Każda grupa usiadła do jednego zadania, czy raczej do jednej „lekcji” w akademii pana Kleksa. Pan Kleks oczywiście również nam towarzyszył! Na ławce znajdowały się nazwy lekcji (pobrane z Edustrefy) oraz instrukcje, na czym dana „lekcja” polega. Na tablicy interaktywnej włączyłam stoper i wyjaśniłam, że każda „lekcja” trwa 8 minut, a po upływie tego czasu należy przejść do następnego zadania. To bardzo pomogło zachować porządek, a jednocześnie umożliwiło wykonanie zadań w przeciągu jednej godziny lekcyjnej (5 stacji po 8 minut to 40 minut + losowanie kleksów na początku lekcji). Czwartoklasiści wzięli udział w następujących, 8-minutowych „lekcjach”: liter – to zadanie polegało na ułożeniu napisu „AKADEMIA PANA KLEKSA” z kawałków kolorowej muliny. Wbrew pozorom, nie było to wcale takie łatwe! 2. Kleksografia – bez niej to nie mogło się odbyć! Sztandarowa lekcja w akademii polegała u nas na wykonaniu pracy plastycznej za pomocą kolorowych farbek: należało zgiąć kartkę na pół, wykonać kleksy na jednej połowie, następnie zgiąć i odbić je na drugiej części kartki. Całość należało również opatrzyć odpowiednim, wymyślonym przez siebie, tytułem. 3. Rupieciarnia – wizyta w rupieciarni polegała na dokładnym przyjrzeniu się kilku starym przedmiotom, zastanowieniu się, do czego dany przedmiot mógł służyć, nazwaniu go i opisaniu. Wśród tych przedmiotów znalazły się dawne żelazko i stary młynek do kawy, pożyczone z pracowni historycznej. 4. Geografia – ta „lekcja” polegała na napisaniu pocztówki do pana Kleksa z naszej miejscowości – w pozdrowieniach koniecznie należało napisać, że nasze miasto leży na Śląsku, wymienić jakieś ciekawe miejsce w naszym mieście oraz zaprosić pana Kleksa do naszej szkoły. 5. Kolorystyka – tutaj każda grupa zmierzyła się z… pompką powiększającą, za pomocą której należało nadmuchać balon. Za pompkę posłużyła zwykła pompka do balonów, specjalnie na tą okazję ozdobiona kolorowymi piegami. Następnie na kolorowej karteczce uczniowie mieli zapisać wymyślone przez siebie pytanie, które chcieliby zadać panu Kleksowi. Każdy wyraz miał być zapisany innym kolorem, a karteczkę należało przywiązać do balonika. Nagrodą za poprawne wykonanie każdego zadania był, a jakże, pieg, wykonany przeze mnie flamastrem. Każdy nazbierał 5 kolorowych piegów na swoim nosie 🙂 Zadania zaangażowały wszystkich. Nie było chyba osób, które nudziłyby się na tej lekcji. Podsumowaliśmy j i omówiliśmy następnego dnia, ponieważ zabrakło nam na to czasu. Wrażenia były bardzo podobne – „chcemy więcej takich lekcji” 😊 Kilka najładniejszych i najciekawszych prac, powstałych w naszej akademii, znalazło się na bardzo kolorowej gazetce: Podczas tej jednej lekcji dzieci: – przypomniały sobie, jak napisać pozdrowienia i zaadresować pocztówkę,– wymyśliły tytuł do własnoręcznie wykonanej pracy plastycznej,– napisały krótki opis przedmiotu,– wymyśliły pytania do bohatera książki,– uczyły się współpracować i dzielić pracą w zespole. Uważam, że ta jedna lekcja przyczyniła się również do większego zapału na kolejnych zajęciach, poświęconych tej lekturze. Kiedy omówiliśmy fragmenty lektury dotyczące wyglądu akademii, zaproponowałam zadanie dodatkowe – wykonanie makiety budynku. Prace, które dzieci przyniosły po tygodniu, przerosły moje najśmielsze wyobrażenia! Na ostatniej lekcji poświęconej lekturze urządziliśmy w bibliotece szkolnej wystawę – oglądaliśmy prace, każdy autor krótko opowiedział o tym, jak powstała makieta, na co zwrócił uwagę, co było najtrudniejsze albo najciekawsze. Na koniec jedna dziewczynka zapytała: „Jak to, proszę pani? To koniec lektury? Jutro wracamy do szarej rzeczywistości?” Mam nadzieję, że dzieci zapamiętają „Akademię pana Kleksa” na bardzo długo! 🙂 Lektury szkolne. Sprawdź swoją wiedzę! [QUIZ] "Balladyna", "Quo Vadis", "Akademia Pana Kleksa", "Ogniem i mieczem"... To tylko wybrane lektury szkolne, z których zadamy wam łącznie 20 pytań. Jeśli uważaliście na lekcjach języka polskiego, na pewno świetnie sobie poradzicie. Życzymy powodzenia! Foto: HSSstudio / Shutterstock Lektury szkolne. Sprawdź swoją wiedzę! 1. Zaczynamy! "Balladyna": kto przybył do chaty pustelnika w pierwszej scenie pierwszego aktu? Kirkor Następne pytanie Do chaty pustelnika położonej w lesie blisko jeziora Gopło przybywa Kirkor, by zasięgnąć rady w sprawie swojego przyszłego ożenku... 2. "O psie, który jeździł koleją": w jakim kraju rozgrywa się akcja utworu? Włoszech Następne pytanie Akcja rozgrywa się we Włoszech. Przede wszystkim na małej stacji w Marittimie, ale także w Piombino, gdzie mieszkał zawiadowca ze swoją rodziną. 3. "Świętoszek": czy pamiętasz, co znajdowało się w szkatułce, którą Orgon otrzymał od Argasa? Dokumenty Następne pytanie Znajdowały się tam kompromitujące dokumenty, które Orgon musiał kryć za wszelką cenę. 4. "W pustyni i w puszczy". Prawda czy fałsz? Staś Tarkowski urodził się w Warszawie. Fałsz Następne pytanie Staś urodził się w Port Saidzie. To właśnie tam rozpoczyna się akcja powieści "W pustyni i w puszczy". 5. "Akademia pana Kleksa": na co pozwalały "lusterka senne"? Podglądanie snów Następne pytanie Panu Kleksowi służyły jako łapacze snów jego wychowanków. Dzięki temu mógł robić kolorowe pastylki i wzmacniać dobre sny u swoich uczniów. 6. "Na głowie ma kraśny wianek, w ręku zielony badylek". Jak miała na imię dziewczyna z "II cz. Dziadów"? Zosia Następne pytanie "Tak, Zosią byłam, dziewczyną z tej wioski. Imię moje u was głośne, Że chociaż piękna, nie chciałam zamęścia I dziewiętnastą przeigrawszy wiosnę, Umarłam nie znając troski Ani prawdziwego szczęścia. Żyłam na świecie; lecz, ach! nie dla świata!" 7. Rolnik Maciej Boryna, to bohater: "Chłopów" Następne pytanie Maciej Boryna, jeden z głównych bohaterów "Chłopów Władysława" Reymonta, to postać, która w dużej mierze ucieleśnia ideał chłopa polskiego. 8. Której z tych lektur NIE napisała Astrid Lindgren? "Alicja w krainie czarów" "Alicja w krainie czarów" Następne pytanie "Alicja w krainie czarów" to powieść z 1865 r. autorstwa Charlesa Lutwidge’a Dodgsona, który opublikował ją pod pseudonimem Lewis Carroll. 9. "Pan Tadeusz": kto był ojcem Tadeusza Soplicy? Ksiądz Robak Następne pytanie Jacek Soplica (ksiądz Robak) – ojciec Tadeusza Soplicy, zabójca Stolnika, przybiera tożsamość mnicha i planuje powstanie przeciw Moskalom. 10. Która grecka wojna jest tłem wydarzeń opisanych przez Homera w "Iliadzie"? Trojańska Następne pytanie Tematem utworu jest gniew Achillesa i związane z nim epizody wojny trojańskiej. 11. Na końcu dramatu "Antygona" tytułowa bohaterka: Ginie Następne pytanie Zgodnie z zasadą antycznej tragedii bohaterowie utworu Sofoklesa: Antygona i Kreon stają przed tragicznymi wyborami — żadna decyzja nie przyniesie im powodzenia. Losy bohaterów kończą się tragicznie: Antygona ginie, a Kreon traci wszystkich najbliższych. 12. "Hobbit, Czyli tam i z powrotem". Jak brzmiała zagadka, którą zadał Bilbo Gollumowi, aby wygrać zakład? "Nie oddycha, a żyje, nie pragnie, a wciąż pije?" "Nie ma skrzydeł, a trzepocze, nie ma ust, a mamrocze, nie ma nóg, a pląsa, nie ma zębów, a kąsa?" "Co mam w kieszeni?" Następne pytanie Baggins miał wielkie szczęście, dlatego udało mu się odpowiedzieć na wszystkie pytania Golluma. Kiedy zdawało się, że będzie remis, Bilbo wymacał w kieszeni pierścień, który niedawno znalazł. Powiedział sam do siebie: "Co ja mam w kieszeni?". Gollum uznał to za zagadkę, a sprytny przeciwnik utrzymywał, że tak jest. 13. Dyndalski był zaufanym sługą Cześnika w: "Zemście" Następne pytanie Dyndalski jest sługą i marszałkiem cześnika Macieja Raptusiewicza. Jest osobą spokojną, opanowaną i rozsądną. W komedii pojawia się w I i IV akcie. 14. Prawda czy fałsz? "Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie. Historia szlachecka z roku 1811 i 1812 we dwunastu księgach wierszem" to pełny tytuł epopei narodowej Adama Mickiewicza. Prawda Następne pytanie Rękopis Pana Tadeusza od 1999 r. znajduje się w zbiorach Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. W 2014 r. został wpisany na Polską Listę Krajową Programu UNESCO Pamięć Świata. 15. Kto napisał "Syzyfowe prace"? Stefan Żeromski Następne pytanie W powieści autor na podstawie własnych doświadczeń z dzieciństwa i lat młodzieńczych przedstawił obraz szkoły w rosyjskim Królestwie Polskim i walkę polskiej młodzieży z rusyfikacją. 16. W której lekturze szkolnej padło zdanie "Mój ci jest!"? "Krzyżacy" Następne pytanie W szóstym rozdziale słowami "Mój ci jest!" Danusia uratowała Zbyszka przed karą śmierci. 17. Co oznacza zwrot "Quo Vadis"? Dokąd idziesz? Następne pytanie Tytuł książki to łaciński zwrot, oznaczający: Dokąd idziesz?. Odwołuje się on do słów "Quo vadis, Domine?" (Dokąd idziesz, Panie?), wypowiedzianych według legendy (przywołanych również w powieści) przez apostoła Piotra do Chrystusa. 18. Ernest Hemingway jest autorem opowiadania: "Charlie i fabryka czekolady" "Alicja w krainie czarów" "Stary człowiek i morze" Następne pytanie Opowiadanie odniosło natychmiastowy sukces i zostało uznane za jedno z najlepszych dzieł Hemingwaya. W dużym stopniu przyczyniło się także do uzyskania przez Hemingwaya w 1954 r. literackiej Nagrody Nobla. 19. Jak miał na imię Mistrz z powieści "Mistrz i Małgorzata"? W powieści nie podano jego imienia W powieści nie podano jego imienia Następne pytanie Postać ta nie zdradziła swojego imienia ani nazwiska. Mówi za to, że "nie ma już nazwiska". 20. "Być albo nie być; oto jest pytanie" - kto wypowiedział te słowa? Hamlet Następne pytanie "Być albo nie być" to fraza, która rozpoczyna monolog wypowiadany w pierwszej scenie III aktu przez tytułowego bohatera utworu Williama Szekspira. Twój wynik: Mogło być lepiej. Tym razem nie poszło ci zbyt dobrze. Sprawdź się także w innych naszych quizach! Twój wynik: Dobry wynik! Znalazłeś się w górnej części tabeli wyników. Gratulujemy i zachęcamy do udziału w kolejnych quizach! Twój wynik: Świetny wynik! Świetnie Ci poszło! Gratulujemy! Podziel się wynikiem ze znajomymi i sprawdź jak sobie poradzą! Data utworzenia: 24 kwietnia 2022 08:40 To również Cię zainteresuje Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Znajdziecie je tutaj. Opowiedz o zajęciach w niezwykłej Akademii. Lekcje rozpoczynają się o siódmej rano. Nigdzie chyba chłopcy nie uczą się tak chętnie, jak w Akademii pana Kleksa. Przede wszystkim nigdy nie wiadomo, co pan Kleks danego dnia wymyśli, poza tym lekcje są ogromnie ciekawe. Jedną z lekcji była to lekcja kleksografii. Naukę tę wymyślił pan Kleks, aby nauczyć swoich uczniów, jak trzeba obchodzić się z atramentem. Kleksografia polega na tym, że na arkuszu papieru robi się kilka dużych kleksów, po czym arkusz składa się na pół i kleksy rozmazują się po papierze, przybierając kształty rozmaitych figur, zwierząt i postaci. Niekiedy z rozgniecionych kleksów powstają całe obrazki, do których uczniowie akademii dopisują odpowiednie historyjki, wymyślone przez pana Kleksa. Lekcja kleksografii bardzo podobało się mieszkańcom akademii. Po lekcji kleksografii odbyła się lekcja przędzenia liter. Drukowane litery w książkach składają się z czarnych niteczek, posplatanych w najrozmaitszy sposób. Pan Kleks nauczył swoich uczniów rozplątywać litery, rozplatać poszczególne małe niteczki i łączyć je w jedną długą nitkę, którą następnie nawija się na szpulkę. W ten sposób w czasie lekcji nawinięto już na szpulki mnóstwo książek z biblioteki pana Kleksa, tak że na półkach zostały tylko puste stronice, bez liter. Z jednej książki można otrzymać siedem, a czasem nawet osiem dużych szpulek czarnych nici, na których pan Kleks następnie wiąże supełki. Jest to największa pasja Pana Kleksa. Potrafi całymi godzinami siedzieć w fotelu albo w powietrzu i wiązać supełki. Po lekcji przędzenia liter pan Kleks zaprowadził wszystkich uczniów na drugie piętro i otworzył jeden z zamkniętych pokojów. Była to sala, w której mieścił się szpital chorych sprzętów. Były tam fotele bez nóg, tapczany bez sprężyn, popękane lustra, zepsute zegary, popaczone stoły, powykrzywiane szafy, dziurawe krzesła i mnóstwo rozmaitych innych zniszczonych sprzętów. Każdy sprzęt, do którego zbliżał się pan Kleks, trzeszczał lub skrzypiał na jego widok i ufnie ocierał się o jego ubranie. Krzesła i stołki z radości tupały nogami, a zegary pojękiwały zepsutymi sprężynami. Na początku pan Kleks zabrał się do stołu, który stał w rogu sali. Opukał go dokładnie na wszystkie strony, ujął za jedną z nóg i zmierzył mu puls. Podczas gdy stół cichutko skomlał, pan Kleks wysmarował mu blat żółtą maścią i szpary w deskach przysypał zielonkawym proszkiem. Kleks przemawiał czule do chorych przedmiotów. Później odbyła się lekcja geografii. Mateusz wytoczył na boisko dużą piłkę zrobioną z globusa, rozdzielił nas wszystkich na dwie drużyny i powyznaczał nam stanowiska zupełnie tak, jak do gry w piłkę nożną. Mateusz był sędzią, fruwał nieustannie w ślad za piłką i gwizdał, gdy któryś z nas popełniał błędy. Cała zaś sztuka polegała na tym, aby uderzając w piłkę nogą, wymieniać równocześnie miasto, rzekę albo górę, w którą właśnie trafił czubek trzewika. Na znak dany przez Mateusza gra rozpoczęła się. Uczniowie biegali za globusem jak szaleni i kopaliśmy piłkę z całych sił. Przy każdym kopnięciu uczestnicy gry podawali nazwy części świata, nazwy krajów i kontynentów. Gdy ktoś podał złą nazwę Mateusz gwizdał raz po raz. Zajęcia w Akademii były bardzo ciekawe i pouczające. Home Szkoła i EdukacjaSzkoła Podstawowa kocham TDA zapytał(a) o 19:17 Co sądzisz o lekturze ,,Akademia Pana Kleksa'' ? Co sądzisz o lekturze ,,Akademia Pana Kleksa'' ? Napisz w 6 o pomoc ! potrzebne na dzisiaj ! :D 0 ocen | na tak 0% 0 0 Odpowiedz Odpowiedzi PaniSahara odpowiedział(a) o 19:19 To raczej Twoja opinia, a więc powinnaś Ty to napisać c; 0 0 kocham TDA odpowiedział(a) o 19:22: Dzięki za pomoc ;-; kocham TDA odpowiedział(a) o 19:23: Dobra , zmusze się i coś napisze xD PaniSahara odpowiedział(a) o 19:28: Pisz, pisz. To mało jest :3 Karol32402 odpowiedział(a) o 19:26 Czytałem ją pięć lat temu w czwartej klasie, bardzo fajna lektura! 0 0 blocked [Pokaż odpowiedź] Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

pytania o lekturze akademia pana kleksa